Nauka Słowem Bożym

od 12.03.2020

Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym Emaus

przy parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Rzeszowie

Kontynuujemy pracę ze Słowem Bożym. Towarzyszy nam dalej Ewangelia wg św. Jana.

1. Postaw się w obecności Pana, uświadamiając sobie przed Kim stoisz i z Kim masz rozmawiać.

2. Przy pomocy umysłu, wyobraźni, pamięci usiłuj odnaleźć się w rozważanej scenie ewangelicznej i spotkać osobiście z Jezusem, słuchając Jego pouczeń skierowanych do Ciebie, przyglądając się Jego działaniu, by pozwolić Jemu zadziałać w Twoim życiu.

3. Sformułuj modlitwę przy pomocy treści przeczytanej perykopy w dowolnej formie.

4. Zadanie, wskazówka lub komentarz w tabeli

5. Do jakich działań, czynów, dzieł czujesz się przynaglony przez to Słowo?

6. Zapisz swoje postanowienie, by wieczorem zrobić rachunek sumienia z wypełnienia Bożego wezwania płynącego z tego słowa.

7. Przeczytaj wskazany na dzień fragment Katechizmu Kościoła Katolickiego.

Na owocną pracę formacji ze Słowem Boga, błogosławię +

ks. Damian

Czwartek – Centrum wszystkiego, jak widać w trzykrotnym pytaniu skierowanym do Piotra, jest miłość do Jezusa, która sprawia, że mieszka w nas. Ale nieustającym źródłem naszej miłości do Niego jest Jego miłość do nas, jak poświadcza to umiłowany uczeń, który kontemplował Przebitego. W języku greckim Jezus ukazuje niedoskonałość miłość człowieka i zniżenie się do niej przez Niego samego. Pierwsze pytanie: miłość więcej niż inni, opiera się na miłość bezgranicznej, jednak większej niż inni. Piotr nie jest do niej zdolny w tym momencie. Drugie pytanie opiera się na tej samej miłości, ale tylko w relacji między Piotrem a Jezusem, ale Piotr nie jest jeszcze zdolny do tej miłości. W trzecim pytaniu Jezus opiera się o miłość przyjacielską, do której Piotr również nie dorasta, ale w tym pytaniu posiada świadomość, że jeszcze wiele przed nim, co wyraża jego smutek.

Piątek – Podczas gdy Piotr wezwany został do pójścia za Jezusem, ów drugi uczeń już naśladuje Jezusa, ponieważ zna miłość. Teraz może zwrócić się ku niemu i zobaczyć go, gdyż on także nawrócił się na miłość dzięki otrzymanemu przebaczeniu. Piotr rozumie teraz rolę drugiego ucznia. Ci dwaj wspominani byli zawsze razem, poza 6,68, gdzie Szymon mówi sam, i u stóp krzyża (19,26-35), gdzie inny uczeń występuje bez Szymona. Teraz także Piotr może utożsamić się z nim, ponieważ zrozumiał kim jest ten, z powodu którego Pan umiera. Na ostatniej stronicy Ewangelii Piotr zwraca się do niego, ponieważ stał się jak on. Dwie postacie powiązane ze sobą w trakcie opowiadania, teraz stanowią jedno. Przedstawia to rozwiązanie kontrapunktu Piotr/Jan: jedność we wspólnocie przynosi miłość, która akceptuje różnorodność.

Sobota – Rozdział ten znajdujący się na końcu Ewangelii, stanowi nie tyle jej zakończenie, ile raczej otwarcie. Otwiera faktycznie na cały świat perspektywę nowego życia, które Syn ofiaruje braciom. Podkreśla się ze strony wspólnoty, że umiłowany uczeń jest autorem Ewangelii (por. 19,35; 20,30n), która uobecnia nam jego świadectwo. To nie wyklucza, że jak obecny rozdział, została ona zredagowana przez kogoś innego na bazie jego świadectwa. Świadectwo prawdy przeszło z Jezusa (18,37) na umiłowanego ucznia (19,35) i z niego na wspólnotę, która daje świadectwo nam, abyśmy my dawali świadectwo innym, aż do powrotu Pana. Jest to prawda miłości, która czyni nas wolnymi (8,32). Kto ją odkrył, jest ze swej strony posłany z Synem i jak Syn, do świadczenia o niej przed światem. Księga kończy się otwarciem na przyszłość: wspólnota zaświadcza o prawdzie otrzymanego świadectwa. Ona staje się żywą Ewangelią. Bogactwo płynące z Ewangelii jest niewyczerpalne, jak woda ze źródła. Czytelnik, po zbliżeniu się do Słowa, spostrzega to ze zdziwieniem i podziwem. Wszystko, co napisano i nie napisano o Jezusie, sugeruje Go nam Jego Duch, który czyni nas zdolnymi do dawania świadectwa o Nim (por. 14,26; 15,21; 16,12—15), zapisując to w naszym życiu.

Trzy dni: niedziela, poniedziałek i wtorek są czasem na to, aby wrócić do tych scen, które były dla nas trudne. Warto przypatrzeć się im z perspektywy powrotu i pogłębienia treści, które wtedy przyjęliśmy.

Przypominam o codziennej modlitwie w intencji wspólnoty: „Pod Twoją obronę”.

• II czwartek miesiąca – Msza w intencji poczęć oraz oczekujących dzieci

• I i III środa miesiąca o godz. 19.40 – audycja w Radio VIA: Chcę wiedzieć więcej